કોનાં પગલે પર્વત પરથી ઝરે સુગંધી ઝરણાં રે !
સાત સમંદર તરી જવાના કારણમાં છે તરણાં રે !
મેં ય મને પીધો પરબારો ત્યારે સઘળી પ્યાસ બૂઝી,
કોરેકોરાં લાગે તારાં વરસાદી પાથરણાં રે !
દોથેદોથા સૂરજ ઊગે, તારાં ગમતાં કિરણો લઈ,
વાવી દેજો ગુલાબ વચ્ચે બે ચપટી ચાંદરણાં રે !
દોસ્ત ગઝલનો ભેટો થાશે એ જ ક્ષણોની મસ્તીમાં,
બે ટીંપા માટે પણ જયારે માંગો નભનાં ગરણાં રે !
દુશ્મનના બાળકની આંખે મેં ય કવિતા વાંચી છે,
તારાં આંસુ તેં લૂછ્યાંના તને કદી સાંભરણા રે !
દંતકથાની દૂંટીમાંથી સોનપરીનું મરડાવું,
છાતી ઠેકી ભાગી જાતાં ત્રણસો પાંસઠ હરણાં રે !
હરદ્વાર ગોસ્વામી
વેબ ગુર્જરી 