ધબકાર

પ્રવિણા કડકિયા

“જીગર, જલદી કર મને સખત દુ:ખે છે. લાગે છે એકાદ કલાકમાં બાળક આવી જશે.”

જીગર અને જીનીનું પ્રથમ બાળક થોડા વખતમાં ધરતી પર આવવા ઉતાવળ કરી રહ્યું હતું. જીગર અને જીની આમ તો બાળપણથી સાથે રમીને મોટાં થયાં હતાં. એક બાળમંદિરમાં ભણવા જતાં. જ્યારે જીની પહેલાં ધોરણમાં હતી ત્યારે જીગર ચોથા ધોરણમાં હતો. ઉનાળાની રજામાં બંને સાથે રમતાં.

એ જમાનામાં ટી.વી. ન હતા. સેલ ફોનનો વિચાર સ્વપ્નમાં પણ નહોતો આવતો. ફોન જ ન હતા તો પછી બીજા ફોનની વાત ક્યાં કરવી. ત્રીજે માળે રહેતા કુલકર્ણી અંકલને ત્યાં ફોન હતો.

તેઓ બેંકમાં મેનેજર હતા. બેંક મારફતે ફોન મળ્યો હતો.

આખા મકાનનાં રહેવાસીઓ ફોન કરવા તેમને ત્યાં આવે અને બધાંનાં ફોન પણ તેમને ત્યાં આવે ત્યારે
તેમનો નોકર સૌને બોલાવવા આવે. સુહાસ આંટી હસીને બધાંનું સ્વાગત કરે. તેમની દીકરી જીની પ્રેમાળ અને હસમુખી હતી.

જીગરનો પરિવાર પણ આ મકાનમાં રહેતો હતો. જીગર, જ્યારે કોલેજમાં આવ્યો. જીનીનું રૂપ તેની આંખમાં વસી ગયું. જીની સાથે દોસ્તી હતી. કોલેજમાં આવી ત્યારે બંને ઘણીવાર બસમાં સાથે થઈ જતાં. ક્યારે પ્રેમ થયો ખબર ન પડી.

જીગર લગ્ન પછી મોટું ઘર લઈ તેમાં રહેવા ગયો. બે બેડરુમવાળા નવા ઘરમાં જીગર, મમ્મી અને પપ્પાએ જીનીને પ્રેમે આવકારી. જીગર અને જીની નોકરી કરતાં. સાંજે ઘરે આવ્યા પછી જીની મમ્મીને કામમાં મદદ કરતી. તેને જરા પણ ઘરમાં નવું ન લાગતું.

લગ્નને બે વર્ષ થયા. જીની અને જીગરને ત્યાં નવીન મહેમાનનું આગમન થવાનું હતું. ઘરમાં આનંદમંગલ છવાયો. ગર્ભાધાનનો સમય જીની માટે કઠણ હતો. બંને ડોક્ટર પાસે જાય ત્યારે જાણવા મળે કે બાળક સરસ રીતે માના ગર્ભમાં પોષાઈ રહ્યું છે. જીની ઉમંગ બતાવે પણ તેનું મોઢું ચાડી ખાય કે કંઈક ગરબડ છે. જીગર અને જીનીના પ્યારની એ પહેલી નિશાની હતી. જીગર, જીની માટે હંમેંશાં ચિંતિત રહેતો. જીગર અને તેના મમ્મી તેમજ પપ્પા જીનીનું ધ્યાન રાખતાં. જીનીને નવ માસ દરમિયાન ઘણી તકલીફ રહેતી. ડોક્ટરના કહેવા પ્રમાણે આ પ્રથમ ડિલિવરી છે એટલે આવું બનવું સામાન્ય છે. જ્યારે ખબર પડી કે આવનાર બાળક દીકરી છે, ઘરમાં આનંદનો માહોલ છવાઈ ગયો. યથા સમયે દીકરી આવી. જીગર જીની પર વારી ગયો. જીની સમાન સુંદર દીકરીને વહાલથી નવડાવી રહ્યો હતો, ત્યાં એક નર્સ દોડતી આવી. જીનીને ગભરામણ થઈ રહી છે. શ્વાસ લેવાની તકલીફ થાય છે. નરમ તબિયતને કારણે જીની જીવનની બાજી હારી ગઈ. દીકરીને જન્મ આપતી વખતે જીનીને અસહ્ય દર્દ થયું હતું.

એ સમયે હોસ્પિટલમાં એક અકસ્માતનો કેસ આવ્યો. અકસ્માત ગંભીર હતો. ગાડીનો ચાલક ઘટના સ્થળ પર મોતને ભેટ્યો. તેની બાજુમાં બેઠેલી યુવતીના શરીરમાંથી લોહી વહી રહ્યું હતું. હૃદયને ઈજા થઈ હતી. જીગરના કાને આ વાત આવી. જીની ગુમાવી તેનું દુઃખ હતું. જીગરે દીકરીને છાતી સરસી ચાંપી. આનંદ અને દુઃખની વચ્ચે ઝોલા ખાતો જીગર વિચારમાં ડૂબી ગયો. માતા અને પિતા સાથે વિચાર વિનિમય કર્યો. અંતે જીનીનું હૃદય તે અકસ્માતમાં ઘાયલ થયેલ સ્ત્રીને આપવાનું નક્કી કર્યું.

એ યુવાન સ્ત્રીનું જીવતા રહેવું જરૂરી હશે ? સારા નસીબે સમયસર બધું કાર્ય સફળતાપૂર્વક પાર પડી ગયું. જીનીએ મૃત્યુ પછી જીનીનું આપેલું બલિદાન સાર્થક થયું. જીગરને આત્મસંતોષ થયો. આવો નિર્ણય લેવો સહેલો ન હતો.

જીગર દીકરીને લઈને ઘરે આવ્યો. જીગરની મમ્મીએ દીકરીની જવાબદારી ઉપાડી લીધી. દીકરી સચવાઈ તો ગઈ, પણ ક્યારેક બાળકી રડવા ચઢે ત્યારે એને શાંત રાખવી કપરી બની જતી.

થોડા સમય પછી જીનીને કારણે જે નવું જીવન પામી હતી તે ચેતના જીનીના પરિવારનો આભાર માનવા જીગરને ઘરે પહોંચી.

ઘરનું દૃશ્ય સામાન્ય નહોતું. નાની દીકરીને શાંત રાખવાનો સહુ નિષ્ફળ પ્રયત્ન કરી રહ્યા હતા. થોડો સમય તો ચેતના એ જોઈ રહી પછી ચેતનાએ કહ્યું, ‘મને પ્રયત્ન કરવા દો ‘! અને…અને.. તેના હાથમાં આવતાં વેંત જીગરની દીકરી શાંત થઈ ગઈ. અચાનક આવો ચમત્કાર જોઈ સહુને નવાઈ લાગી.

‘કાગનું બેસવું ને ડાળનું પડવું’ જેવા હાલ હતા. નવું હૃદય પામેલી, ચેતના હૃદય મળવાથી સારી થઈ. તેના માનવામાં ન આવ્યું કે જે હૃદય એનામાં ધબકી રહ્યું છે તે આ નાની બાળકીની માનું છે જે દીકરીને જોઈ જોરથી ધબકવા લાગ્યું હતું. ભાન ભૂલી ચેતનાએ નાની દીકરીને છાતી સરસી ચાંપી. જે બાળકીએ માના ગર્ભમાં નવ મહિના પ્રેમથી ગુજાર્યા હોય તે આ હૃદયના ધબકારા કેવી રીતે ભૂલે !

તે ચેતનાના હાથમાં આવી કે તરત રડતી બંધ થઈ ગઈ. જીગર તેમજ તેના માતા અને પિતા નવાઈ પામી ગયા.

માતા સાથે જોડાયેલી આ અબુધ બાળા માતાના ધબકારા ઓળખી ગઈ. જીગર વિચારમાં પડી ગયો. જીગરની માતાએ, ધીરેથી કાનમાં કહ્યું ,’બેટા. આપણી વહાલી દીકરી ધબકારા ઓળખે છે.’ સંતાનો માટે માબાપ શું નથી કરતાં? ઘણા મનોમંથન પછી, લગભગ છ મહિના પછી જીગર, ચેતના સાથે લગ્નથી જોડાયો..

આ તે કોનો? ક્યાંથી? કેવો હૃદયાનુબંધ!