પ્રતિકાવ્ય

વ્યંગ્ય કવન

  નિર્મિશ ઠાકર

ભૂલ કહે ભ્રમણાને, ભ્રમણા ભૂલવે વાત ભજનમાં:
લાઘવ ક્યાંય નથી રે કવનમાં !

કાલિન્દીનાં જલમાં ઝાંકી પૂછે કદંબડાળી
યાદ તને બેસી અહીં કોણે રચી શબ્દની જાળી ?
લહર વમળમાં પડે, વમળ ઝટ સરી પડે ચિંતનમાં:
લાઘવ ક્યાંય નથી રે કવનમાં !

કરો કવિને જાણ: અરથની તાણ રહી છે વરતી !
સ્હેજ ન રાખી લજ્જા લખતાં, રાવ હવે ક્યાં કરવી ?
છંદ કહે લય-પ્રાસને, સહસા ફેર ચડે લોચનમાં:
લાઘવ ક્યાંય નથી રે કવનમાં !

શિર પર ગોરસમટકી (?) ના એ છલકી કે નવ તૂટી,
કંકર અંદર-બાહર વાગ્યા કશું ન નીકળ્યું ફૂટી !
‘નિર્મિશ’ કહે ઝટ વેચને પસ્તી… તોલ બધું વજનમાં !
લાઘવ ક્યાંય નથી રે કવનમાં !