સૂરદાસનાં વ્રજ ભાષાનાં પદોનો આસ્વાદ : ३) कीर्तन:- हरि-मुख देखि हो बसुदेव

राग:- बिलावल

हरि-मुख देखि हो बसुदेव ।
कोटि काल स्वरूप सुंदर, कोउ न जानत भेव ।।
चारि भुज जिहिं चारी आयुध, निरखि कै न पत्याऊ ।
अजहुँ मन परतीति नाहीं नंद-घर लै जाऊ ।।
श्वान सूते, पहुरवा सब, नींद उपजी गेह ।
निसि अंधेरी, बिजु चमकै, सघन बरषै मेह ।।
बंदी बेरी सबै छूटी, खुले बज्र-कपाट ।
सीस धरि श्रीकृष्ण लीने, चले गोकुल बाट ।।

सिंह आगैं, सेष पाछैं, नदी भई भरिपूरि ।
नासिका लौं नीर बाढ्यौ, पार पैलो दूरि ।।
सीस तैं हुंकार कीनी, जमुन जान्यौ भेव ।
चरन परसत थाह दीन्हीं, पार गये बसुदेव ।।
महरि-ढिग उन जाइ राखे, अमर अति आनंद ।
सूरदास बिलास ब्रज -हित प्रगटे आनंद कंद ।।

શ્રી વસુદેવજી આ શ્રી હરિનું મુખ તો જુઓ તેઓ પરમ સુંદર છે તેમ છતાં તેઓ કરોડો કાળ સમાન છે. તેના ચારે હસ્તમાં તેણે આયુધો ધારણ કરાયેલાં છે. આ આયુધોને, શ્રી હરિના આ સ્વરૂપને જોઈને પણ આપને એ વિશ્વાસ નથી થતો, કે તેઓ કંસને મારનારા છે.