Tag: મારું વાર્તાઘર

રજનીકુમાર પંડ્યા વીજળીના ઝાગઝગા દીવા તો અત્યારે છે. એ વખતે ક્યાં એવી બાદશાહી હતી ? કાકાને ઘેર રાતે બેસવા જતી વખતે બાપા મારા હાથમાં ફાનસ…

રજનીકુમાર પંડ્યા સારી ટેવ નથી, પણ હતી. અરીસો ટુવાલથી ઢાંકી દેવો, પાંચસો વાર એમાં જો જો કર્યું હોય, પછી પાંચસો ને એકમી વાર જોવાનું મન…

રજનીકુમાર પંડ્યા  ‘જો, આ તારા બાપની ટપાલ જો ! જો, મને એટલી જ વેલ્યુ છે, જો !’ ખરેખર મમ્મી બોલતી હતી અને કરી બતાવતી જતી…

રજનીકુમાર પંડ્યા થોડે દૂર પાંચ માણસો ટોળે વળ્યા હતા. કોઈ હશે ? હોવું જ જોઈએ. આમ મારી તરફ જોયા કેમ કરે છે ! જુએ છે….

રજનીકુમાર પંડ્યા ગણી જોઈ, બરાબર ગણી જોઈ. નવ જ હતી. રાતે ઘેર આવતી વખતે પાકીટ લીધેલું એ તો નટુસિંગને પાકું યાદ. અબરખબંધા તોડેલા પાકીટમાં તો…

રજનીકુમાર પંડયા ક્યાં ખોઈ નાખી’? લલિતે સહેજ તપીને પૂછ્યું. ‘એમ ખોવાય કેમ ? મેં તને કહ્યું નહોતું કે બરાબર સંભાળીને રાખજે ?’          હાંફળીફાંફળી થઈને…

રજનીકુમાર પંડયા             ‘હેતુ ?’            ‘શાળા બનાવવી છે.’            ‘પણ એમાં તમને મારી આટલી બધી જમીન જોઈએ ?’            ‘જોઈએ તો ખરી, મનચંદાણી શેઠ,…

-રજનીકુમાર પંડ્યા ‘કોણ હતું ?’ના જવાબમાં ડૉક્ટર કંઈ બોલ્યા નહીં ને વળી બાલ્કનીમાં જઈને ઉભા રહી ગયા. દયાબહેનને માંહીથી ભડભડાટ શરુ થઈ ગયો. એવી તો…

–રજનીકુમાર પંડ્યા છોકરાની નોટમાંથી કવિતા નીકળી. બાપ તરીકે વાંચવાની મારી ફરજ. વાંચી ગયો તો એમાં કોઈ બિનામી છોકરી પ્રત્યેના થોડાંક મુક્તકો હતાં. આ જમાનામાં કોઈને…