લુત્ફ – એ – શેર : મણકો # ૪

– ભગવાન થાવરાણી

બહાદુર શાહ  ‘ ઝફર ‘ કેવળ અંતિમ મોગલ બાદશાહ જ નહીં, એક સિદ્ધહસ્ત શાયર પણ હતા. તેઓ ગાલિબના સમકાલીન હતા.

કેટલીક ગઝલો એવી છે જે વર્ષો સુધી એમના નામે પ્રચલિત રહી પણ પછીથી એ રચનાઓના અસલ શાયર કોઈ બીજા નીકળ્યા. જેમ કે  ફિલ્મ  ‘ લાલ કિલ્લા ‘ માં લેવાયેલી એમની ગઝલ  ‘ ન કિસી કી આંખ કા નૂર હું ‘ પાછળથી જાવેદ અખ્તરના દાદા અને જાન્નિસાર અખતરના પિતા મુઝ્તર ખૈરાબાદીની નીકળી.

આજે જે શેરની વાત કરું છું એ પણ છે તો  ‘ ઝફર ‘ ના નામે પરંતુ અહીં પણ વિવાદ છે. ખેર ! આપણે શેરથી મતલબ રાખીએ. જુઓ :

મુજકો  સૂલી  પે  ચઢાને  કી  જરૂરત  ક્યા  હૈ
મેરે  હાથોં  સે  કલમ  છીન  લો  – મર  જાઉંગા ..

કેટલી સરળ છતાં અદ્ભૂત વાત ! જો કોઈને મારી નાખવો હોય, એની જિંદગી ખતમ કરવી હોય, એના શ્વાસ રુંધવા હોય તો પરંપરાગત ભૌતિક તરીકાને બદલે માત્ર એટલું જ કરો કે એની પાસેથી એની મનપસંદ પ્રવૃત્તિ છીનવી લો ! એ મારી નાખવાનો જ એક પ્રકાર છે. કેટલાય લોકો એવા હોય છે જેમના માટે સંગીત, કવિતા, ભ્રમણ, લેખન, મિત્રો કે કોઈ વ્યક્તિ-વિશેષ એમનું જીવન હોય છે. એમને જીવતે-જીવ મારી નાખવા આમાંનુ કંઈં છીનવી લેવું જ પર્યાપ્ત થઈ પડે.

સીધી વાત, સોંસરવા શબ્દો

શ્રી ભગવાન થાવરાણીનો સંપર્ક bhagwan.thavrani@gmail.com વીજાણુ પત્રવ્યવહાર સરનામે થઈ શકશે.